Cerita di Hari Last Exam..

Hari ni last paper. EOP. English for Occupational Purposes. Exam plak kat main hall, molek sangat la meraikan last paper utk last sem kat venue yg grand2 cket. Pegi exam dgn Atif n Aimi n Liza, n Kam. naek kete Atif. sebab kereta pinjam selama satu sem dah takde. Dah balik CH. :'( 

Moto pulak tak siap2 lagi kat bengkeL. Mau sebulan lebih dh kat bengkeL tu. Sms pakcik tu, dia tak reply. Kol berkali2 dh, tapi tak angkat. Membe2 sume dh pikir bukan2. Dorang cakap myb moto tu dh kena jual. Pastu pakcik tu melarikan diri, sebab tu tak angkat fon. bia beno?!  Y_Y

Sebenarnya moto tu ade je lagi kat bengkeL. dh pegi tengok 2 hari lepas. Moto tu tersadai macam tu je.. Pekerja bengkel tu ckp, barang2 spare part takde. so, takleh baiki. Persoalannya kat sini, nape tak bagitau lgsg atau update apa2 pada pemilik motor Scooter Naza tersebut, iaitu saya. Berjaman tunggu, ingatkan dorang tengah baiki. Bila pelanggan tanya, tak jawab, tak angkat. Betul la ade orang cakap, org Melayu ni tamak. Semua benda yang rasa tak mampu buat pun tetap nak jugak, sebab nk untung lebih. Kalau rasa tak boleh baiki, kan senang kalau cakap tak boleh. Myb kita ada solution lain. Anta kat bengkel lain ke, atau kalau dh teruk sangat, pegi jual ke moto tu. Moto tu banyak lagi kegunaan dan kepentingan lain selain dijadikan hiasan kat bengkel tu. Kalau la pakcik tu tau, betapa pentingnya moto tu sekarang ni, nk guna pegi exam, keje, etc..

moto yang banyak berjasa.
abg bengkel tu ckp, kalau jual bleh dpt dlm 8rat-1rib..
tapi x sampai hati gue nak jual :'(
tp kalo buleh dpt dlm 2ribu ok gak an..huhu

Habis topik motor. Exam td kol 3ptg, gerak dari mahalah kol 2.35, smpai hall kol 2.45, terus masuk. Bajet best je masuk terus, tak study pape langsung dah.

Sampai awal kat hall, sempat r snap2 pic cket, buat kenangan last amek exam kan..hehe

atif and aimi.. :)

pastu kena tego ngn akak invigilator sebab buat bising dalam dewan. akak tu saje kecoh sebab tak ajak die bergambar skali la tu.. =P

Aritu dlm post Rindu Blog ade cakap pasal praktikal kat Jalan Ampang. Dh bjaman tnggu, tadi baru la dapat confirmation letter. Alhamdulillah.. :)

Satu lagi, pasal isu blog. Semalam sy belajar samting. Ada seseorang tegur n cakap, kalau boleh dlm blog: 

1) jangan syok sendiri. contohnya mcm post kali ni la, hehe. cerita mcm2 hal diri sendiri. Tapi sy kureng bersetuju dengan komen itu, sebab blog ni ada byk kategori. termasuklah personal blog yg memang menceritakan pengalaman, dan event2 tertentu yang blogger tersebut nak share dlm blog beliau. Jadi, sy rasa xde salahnya untuk nak share apa2 pengalaman, atau pendapat sendiri yang mungkin menampakkan seperti syok sendiri, tapi tidak mengapa sebab itu dilakukan dalam blog sendiri. Dan sesungguhnya tiada paksaan utk membaca mana2 blog, terpulang pada setiap individu.

2) jgn letak info2 yang orang lain boleh google sendiri. Contohnya mcm post sy yg sebelum ni,pasal Universiti. Pengomen tersebut jugak cakap, post mcm tu tersangat lah general. Dan info yg diketengahkan sangat tidak sesuai dengan org yg umurnya mcm sy. hmm.. -_-

Sy kureng bersetuju jugak dengan komen tersebut, sebab bg pendapat sy yang sgt kekurangan general knowledge ni, takde salahnya nak share ape2 yang dirasakan berguna untuk pengetahuan org lain. Tak semestinya apa yang dh ada dlm gooooogle tu org lain akan tetibe rajen untuk pegi surf. Alang2 dh ade org share knowledge secara percuma, dan dh tolong gooooogle kan, walaupun tak banyak, at least dpt la sedikit manfaat n info. Kalau sy sebagai pembaca sekalipun, sy sgt appreciate apa2 isi kandungan blog org lain walaupun mende tu sy dh tau. At least kita boleh compare kan samada info yang kita dh sedia tau dengan ape yang org tu post betul ke tak, atau tuka2 pendapat ke..

Pastu bila sy tanya, "dah tu, ape jenis post yg sy patut sy letak kat blog? sumenye mcm tak betul.. -__-" Pengomen tersebut jawab,

3) buat la entri blog yang menceritakan pengalaman. Pengalaman tu sesuatu yang org lain tak boleh dapat. Tapi bila sy buat entri pasal pengalaman pasal braces, pasal pengalaman belajar bahasa isyarat,etc, sy tny pendapat pengomen tersebut. Beliau ckp, ntahlah.. bese je.. takde la best mane.. hmm. 

Walaupun agak tersedih dan terasa dengan komen2 dan kritikan tersebut, dan kadang2 selalu hilang semangat n konfiden nk tulis blog dah, tapi sy takleh nak ckp pape. Sebab biasanya insan2 yang berani tegur kita ni adalah insan yang betul2 mahukan yang terbaik utk kita. Dan tak salah kalau sy katakan insan2 tersebut biasanya org yang rapat dengan kita. Dan biasanya takde orang yang suka, dan boleh terima teguran n kritikan dengan hati terbuka, melainkan, cara teguran tersebut disampaikan dengan penuh berhemah. Dan cara pengomen tersebut menegur sy sebelum2 ni adalah sgt berhemah, dan sy tau dia dh cuba sedaya upaya jaga bahasa dan susun kata sebab taknak bg sy terasa. :) 

Time kasih sy ucapkan. Satu lagi kata2 dia yg betul2 buat sy belajar nak terima kritikan ni, bila dia ckp camni :

"jangan jadi typical malay, jadi orang yang berani terima kritikan..."

Sekian saje 3 cerita dalam 1 entri. Boboi.